ورود
مهارت ها
محصولات
پروژه ها
پایدارسازی گود به روش نیلینگ(Soil Nailing)
در سال های اخیر با افزایش تراکم و تعداد طبقات ساختمان بدلیل تامین فضاهای خدماتی ساختمان مانند پارکینگ عمق گودبرداری پروژه ها در شهرها و بالاخص در مراکز شهری افزایش یافته است. موضوع قابل توجه این می باشد که در پایدارسازی گودهای عمیق روش های متدوال و سنتی قابل اجرا نخواهد بود. یکی از روش های متدوال پایدارسازی این نمونه گودها، جداره مهاربندی شده توسط نیلینگ(Soil Nailing)می باشد. این روش از حدود سه ده اخیر آغاز شده و به عنوان یک تکنیک برای پایداری جداره ها و حفاظت گود با انعطاف پذیری با استفاده می گردد. در این روش با استفاده از دوختن خاک توسط مهارهای کششی فولادی و اجرای این مهارها در فواصل نزدیک به یکدیگر جداره های گود را با افزایش مقاومت برشی آن در برابر لغزش و گسیختگی مقاوم می نمایند. مراحل اجرای سیستم نیلینگ بدین شرح می باشد: مرحله اول- گودبرداری در سطح معین اولیه(محاسبه شده توسط مهندسین سازه معمولا بین 1 تا 2 متر) انجام می شود مرحله دوم- چال هایی به قطر 76 الی 150 میلیمتر و به فواصل بین 1 تا 2 متر حفر می گردد. عمق این چال ها عمدتا در حدود 70 الی 100 درصد ارتفاع نهایی گود می باشد و دارای شیب حداقل 15 درصد نسبت به افق می باشند. در این مرحله عملیات زه کشی در پایین دیواره های گود نیز انجام می گردد. مرحله سوم- مهارهای کششی (عمدتا آرماتور) آماده شده را در درون چال ها قرار داده و در آن دوغاب تزریق می کنند. قطر آرماتورهای فولادی بین 20 تا 40 میلیمتر و با حد تنش تسلیم 420 الی 500 نیوتن بر میلیمتر مربع می باشد، طول آرماتورها در حدود 70 الی 100 درصد ارتفاع نهایی گود می باشد. مرحله چهارم- در این مرحله عملیات اجرای شاتکریت(پاشش) بر روی جداره ها و نصب صفحه فولادی به انتهای آرماتور داخل چال انجام می شود. مرحله پنجم- گودبرداری مجددا و به میزان معین انجام شده و تمامی مراحل قبل تکرار می شود. مرحله ششم- پس از اتمام مراحل گودبردای و رسیدن به ارتفاع نهایی گود مجددا عملیات شاتکریت بر روی کل جداره ها و زه کشی نهایی پایین دیواره های گود انجام می گردد. استفاده از روش نیلینگ برای حفاظت جداره های ترانشه و گود در مناطق شهری و فضاهای محدود بسیار کارا می باشد و از محاسن بزرگ آن امکان همزمان اجرا در چند جبهه مختلف می باشد که سرعت کار را بسیار بالا می برد و با توجه به پایداری گود امکان اجرای دیوارهای قائم وجود دارد و همچنین در انواع شرایط خاک قابل اجرا می باشد. این روش برای سازه های زیرزمینی در فضاهای محدود شهری مانند ایستگاه های مترو نیز بسیار متداول می باشد.
در سال های اخیر با افزایش تراکم و تعداد طبقات ساختمان بدلیل تامین فضاهای خدماتی ساختمان مانند پارکینگ عمق گودبرداری پروژه ها در شهرها و بالاخص در مراکز شهری افزایش یافته است. موضوع قابل توجه این می باشد که در پایدارسازی گودهای عمیق روش های متدوال و سنتی قابل اجرا نخواهد بود. یکی از روش های متدوال پایدارسازی این نمونه گودها، جداره مهاربندی شده توسط نیلینگ(Soil Nailing)می باشد. این روش از حدود سه ده اخیر آغاز شده و به عنوان یک تکنیک برای پایداری جداره ها و حفاظت گود با انعطاف پذیری با استفاده می گردد. در این روش با استفاده از دوختن خاک توسط مهارهای کششی فولادی و اجرای این مهارها در فواصل نزدیک به یکدیگر جداره های گود را با افزایش مقاومت برشی آن در برابر لغزش و گسیختگی مقاوم می نمایند. مراحل اجرای سیستم نیلینگ بدین شرح می باشد: مرحله اول- گودبرداری در سطح معین اولیه(محاسبه شده توسط مهندسین سازه معمولا بین 1 تا 2 متر) انجام می شود مرحله دوم- چال هایی به قطر 76 الی 150 میلیمتر و به فواصل بین 1 تا 2 متر حفر می گردد. عمق این چال ها عمدتا در حدود 70 الی 100 درصد ارتفاع نهایی گود می باشد و دارای شیب حداقل 15 درصد نسبت به افق می باشند. در این مرحله عملیات زه کشی در پایین دیواره های گود نیز انجام می گردد. مرحله سوم- مهارهای کششی (عمدتا آرماتور) آماده شده را در درون چال ها قرار داده و در آن دوغاب تزریق می کنند. قطر آرماتورهای فولادی بین 20 تا 40 میلیمتر و با حد تنش تسلیم 420 الی 500 نیوتن بر میلیمتر مربع می باشد، طول آرماتورها در حدود 70 الی 100 درصد ارتفاع نهایی گود می باشد. مرحله چهارم- در این مرحله عملیات اجرای شاتکریت(پاشش) بر روی جداره ها و نصب صفحه فولادی به انتهای آرماتور داخل چال انجام می شود. مرحله پنجم- گودبرداری مجددا و به میزان معین انجام شده و تمامی مراحل قبل تکرار می شود. مرحله ششم- پس از اتمام مراحل گودبردای و رسیدن به ارتفاع نهایی گود مجددا عملیات شاتکریت بر روی کل جداره ها و زه کشی نهایی پایین دیواره های گود انجام می گردد.
استفاده از روش نیلینگ برای حفاظت جداره های ترانشه و گود در مناطق شهری و فضاهای محدود بسیار کارا می باشد و از محاسن بزرگ آن امکان همزمان اجرا در چند جبهه مختلف می باشد که سرعت کار را بسیار بالا می برد و با توجه به پایداری گود امکان اجرای دیوارهای قائم وجود دارد و همچنین در انواع شرایط خاک قابل اجرا می باشد. این روش برای سازه های زیرزمینی در فضاهای محدود شهری مانند ایستگاه های مترو نیز بسیار متداول می باشد.