ورود
مهارت ها
محصولات
پروژه ها
کامپوزیت شیشه GFRP(Glass Fiber Reinforced Plastic)
این ماده یکی از انواع کامپوزیت های FRP بشمار می رود و از متریال های پرمصرف در صنایع مختلف و همچنین صنعت ساختمانی می باشد و از سال 1938 توسط شرکت اونزکورنینگ به تولید انبوه رسید. کامپوزیت شیشه ماده ای است که از دو جز ماتریس و تقویت کننده تشکیل شده. الیاف تقویت کننده این کامپوزیت شیشه است که با توجه به ساختار ماتریسی خود نقش چشم گیری را در بالابردن مقاومت کششی و تقویت کامپوزیت نسبت به سایر مواد پلیمری که دارای ساختاری زنجیرمانند هستند را دارد. کاربرد این ماده در صنعت ساختمان در دوبخش عمرانی و معماری می باشد. در بسیاری از موارد که عناصر و اجزای سازه ای مانند تیر، ستون(فلزی، بتنی، چوبی و ...)، دال و دیوار نیاز به تقویت دارند بصورت پارچه ای به سطح آن ها می چسبد و مقاومت آن را بسیار بالا می برد تا حدی که برای افزایش طبقات جهت تقویت سازه زیرین مورد استفاده قرار می گیرد. شروع استفاده این ماده در معماری مربوط به ساختمان خانه ای برای آینده دیزنی لند Disney Land’s House of Future در سال 1956 می باشد که تمام نمای خارجی ساختمان را شکل داد. این ماده با دارا بودن شکل پذیری بالا در فضای داخلی و خارجی ساختمان قابل استفاده می باشد که از جمله آن به ساخت گنبد، آبنما، ستون، گلدان، پانل، عناصر تزیینی نما و ... می توان شاره نمود. مزیت های استفاده از این ماده در معماری ساختمان را می توان در مقاومت بسیار بالا، سبکی (هر متر مربع بین 10 تا 20 کیلوگرم وزن)، مقاوم بودن در برابر عوامل جوی، تنوع در شکل پذیری، ماندگاری بسیار بالا برشمرد. کاربرد این ماده در سطح وسیع را می توان در پوسته خارجی مرکز فرهنگی حیدر علی اف باکو و خانه دیور سئول مشاهده کرد.
این ماده یکی از انواع کامپوزیت های FRP بشمار می رود و از متریال های پرمصرف در صنایع مختلف و همچنین صنعت ساختمانی می باشد و از سال 1938 توسط شرکت اونزکورنینگ به تولید انبوه رسید.
کامپوزیت شیشه ماده ای است که از دو جز ماتریس و تقویت کننده تشکیل شده. الیاف تقویت کننده این کامپوزیت شیشه است که با توجه به ساختار ماتریسی خود نقش چشم گیری را در بالابردن مقاومت کششی و تقویت کامپوزیت نسبت به سایر مواد پلیمری که دارای ساختاری زنجیرمانند هستند را دارد. کاربرد این ماده در صنعت ساختمان در دوبخش عمرانی و معماری می باشد. در بسیاری از موارد که عناصر و اجزای سازه ای مانند تیر، ستون(فلزی، بتنی، چوبی و ...)، دال و دیوار نیاز به تقویت دارند بصورت پارچه ای به سطح آن ها می چسبد و مقاومت آن را بسیار بالا می برد تا حدی که برای افزایش طبقات جهت تقویت سازه زیرین مورد استفاده قرار می گیرد.
شروع استفاده این ماده در معماری مربوط به ساختمان خانه ای برای آینده دیزنی لند Disney Land’s House of Future در سال 1956 می باشد که تمام نمای خارجی ساختمان را شکل داد. این ماده با دارا بودن شکل پذیری بالا در فضای داخلی و خارجی ساختمان قابل استفاده می باشد که از جمله آن به ساخت گنبد، آبنما، ستون، گلدان، پانل، عناصر تزیینی نما و ... می توان شاره نمود.
مزیت های استفاده از این ماده در معماری ساختمان را می توان در مقاومت بسیار بالا، سبکی (هر متر مربع بین 10 تا 20 کیلوگرم وزن)، مقاوم بودن در برابر عوامل جوی، تنوع در شکل پذیری، ماندگاری بسیار بالا برشمرد. کاربرد این ماده در سطح وسیع را می توان در پوسته خارجی مرکز فرهنگی حیدر علی اف باکو و خانه دیور سئول مشاهده کرد.